Şubat 01, 2015

Kanser Olmaktan Son Anda Nasıl Kurtuldum ? Meme Kanseri

Herkese merhaba ,


geçtiğimiz yazımda ablamla alakalı bir tecrübemi ve ben nasıl etkilediğini yazmıştım.
Şimdi de size bunun benim hayatımı nasıl kurtardığını anlatmak istiyorum.

2011 senesinde,okuldan mezun olalı bir sene geçmiş,kpss kurslarında dirsek çürütürken bir gün aniden sağ göğsüme bir acı girdi.O gün elime oldukça büyük gelen bir kitleye rastladım.


Ciddi derecede panik olmamla birlikte hemen tatildeki annemi aradım,her kadında olduğunu sakin olmamı fibrokist denilen şeylerden kendinde de olduğunu söyledi.
Sakinleştim ve açıkçası ipin ucunu bıraktım.

İşe girmemle birlikte bir check up yaptırma ihtiyacı hissettim ve düzenli olarak kontrol ettiğim o kist için de muayene oldum.O dönemde yine de herhangi bir şeyden şüphelenmedim ve 2 cm lik ! olması beni hiç rahatsız etmedi.Hatta kanser düşüncesi aklıma bile gelmemişti.doktorla birlikte izleme kararı aldık.

2014 yılının şubat ayında kontrol amaçlı tekrar gittim ve kist aynı büyüklük ve ölçülerdeydi.bu süre zarfında meme kanseri eğilimi gösteren bir şey olmamıştı ve sıkıntı etmemiştim.Ne de olsa ailemde de kanser türevleri yoktu ve genetik riskimin olmaması da abasıydı.ancak genel cerrah olan doktorum o zaman bana şöyle demişti: biz cerrahlar her şeyi kesip almak ister gibi durabiliriz, bunu küfen kişisel algılamayın ve para kazanma amaçlı görmeyin. Her ne kadar kistiniz normal bir seyirde olsa da büyüme yaparsa alınması gerekir...

Ben de bunu pozitif bir şey olarak alıp ablamın kanser olduğu haberine kadar bir daha aklıma getirmedim.

Bazen düşünüyorum da çok salakmışım.



Ablamın kemoterapi süresi boyunca doktora gitmeye ve kendimle ilgili bir rahatsızlığı aileme hissettirmekten korktum.Ne de olsa düşünecek çok şeyleri vardı...
Sonra allahıma bin şükür ablam iyileşince kendime odaklanmaya karar verdim.

Bu sefer başka bir göz olsun diye farklı bir doktora ve daha iyi bir hastaneye gittik.en yine aynı standartta bir kist ile karşılaşacağımı düşünüyor,kendimi kötü bir şeyle karşılaşma ihtimalinden uzak tutuyordum.

Ultrason sonuçları çıktığında hafif bir şok yaşadığımı kabul ediyorum.


Sevgili doktorum İlker Bey bana kitlemin 3.5 cm ye yakın olduğunu, kitlenin etrafında bozulma olarak tabir edilen değişiklikler olduğunu ve şüpheli göründüğünü söyledi.
Bu noktada kendisine kitlenin geçmişinden bahsedince kararın yine de kendime ait olduğunu kitlenin izlenmeye devam edilmesini istersem bana karışmayacağını söyledi.ancak profesyonel görüşü alınması yönündeydi.


O anda eşimle bakıştık ve her zamanki gibi aynı şeyi düşündük.
Ablamın durumu ortadaydı,ailemizde öyle veya böyle risk vardı ve kitle büyüyordu.

Ocak 27, 2015

Hepsi Bitti Şimdi Yazıyorum

Herkese merhaba,

Sizlerle uzun zamandır görüşemiyoruz,
Belki bir yıl olmuştur...
Çok uzun zamandır hayat bana keyiflerimle, kendimle kafama göre yaşamama izin vermedi...
Sebebini ve neler yaşadığımı size anlatmaya çalışacağım ,

Tek yazıya sığdıramayabilirim çünkü olayları tam olarak kafamın dahi aldığını söyleyemem.

Nolur dikkatli okuyun,

Belki içinde hayatınızı kurtaracak şeyler olabilir
Kimse benim başıma gelmez demesin lütfen...

2014 yılının başındayken içimden çok umutlu mutlu günlük güneşlik sıkıntısız zamanlar geçiririm diyordum.Hayatımda her bir şeyim tamam diye şükürler ediyordum

Tek sıkıntım evlilikle gelen taksit borçları,evin çok iyi ısınmayışı ve eşimin titizliğinden çıkan tartışmalardı :)

Sonra bir gün ablam aradı,
Boynunda iki tane şişlik çıkmıştı.
Şimdi adını vermek istemediğim berbat bir özel hastane doktoru antibiyotik tedavisi verip ablamı evine gönderdi.
Hala bana ismini söylemiyorlar...

Tedavi neyse ki sonuç vermedi ve şişlikler inmedi.

Düşünüyorum da ya inseydi?

Neyse..

Sonra ablamın içi rahat etmedi ve alanında çok iyi bir doktora gittik.
Konunun ciddiyetini hemen fark ettiler tabi...iyi ki de hemen gitmişiz.
Bazen her şey çok çabuk olur ya ne ara karar verildi de ablam ameliyat oldu,ne ara yaraları kapandı bunlar çok muallak ama bir an var ki onu hiç unutmuyorum

Cuma günüydü,